Kościół Pokoju w Świdnicy

Świdnica leży bardzo blisko Wrocławia, to zaledwie 55 kilometrów. Miasto kiedyś miało większe znaczenie, dziś jest niewielką i senną miejscowością. Z lat minionej świetności pozostały wspaniałe zabytki. Jednym z nich jest sławny Kościół Pokoju.

Kościół Pokoju w przeszłości

Historia Kościoła Pokoju sięga połowy XVII wieku. Po długiej i wyniszczającej wojnie trzydziestoletniej austriacki cesarz Ferdynand III został zmuszony przez Szwedów do udzielenia pozwolenia na budowę trzech tzw. „kościołów pokoju”, po jednym w Świdnicy, Jaworze i Głogowie. Cesarską zgodę miał gwarantować traktat westfalski, kończący wojny religijne w tej części Europy. Budowle te miały zapewniać ewangelikom augsburskim możliwość posiadania własnej świątyni.
Zgoda została wydana dopiero w 1652 roku. Pozwolenie cesarskie było niechętne i wymuszone, stąd w dokumencie pojawił się cały szereg warunków, jakie miały spełniać przyszłe świątynie. Mogły one być budowane jedynie poza terenem miasta. Teren miał wielkość 200×200 kroków, świątynia miała zajmować 100×50 kroków. Przyszły kościół nie mógł posiadać wieży i dzwonów, a do jego budowy można było używać jedynie drewna, piasku, gliny i słomy. W dodatku ściśle określono także czas budowy – nie mógł on przekroczyć jednego roku. Pierwszym wybudowanym z zaplanowanych trzech świątyń był kościół w Głogowie z 1652 roku, następnym w Jaworze (1655), ostatnim zaś ten w Świdnicy, zbudowany w 1656 i rok później wyświęcony.
Sam kościół jest trójnawową bazyliką, wzniesioną w systemie szachulcowym. Autorem projektu był wrocławski mistrz budowlany Albrecht von Saebisch. Kościół zbudował świdnicki cieśla Andreas Kaemper. W ciągu lat rozbudowywano go, dodając dzwonnicę w 1708 roku.

Kościół Pokoju – najcenniejsze zabytki

Ambona – zwana wcześniej „kazalnicą”. Obecna jest drugą z kolei, pochodzi z roku 1728, wyszła spod ręki mistrza stolarstwa artystycznego, Gottfireda Augusta Hoffmana. Schody na ambonę ozdobione są reliefami, na których widnieją sceny Zesłania Ducha Świętego, Golgoty i Raju. Na balustradzie znajdują się personifikacje Wiary, Nadziei i Miłości. Cokół ozdobiony jest napisem, który głosi: „Świadectwo pobożności i szczodrości Konrada Riedigera”. Jest to hołd złożony świdnickiemu fundatorowi ambony.
Organy – Firma Gottfrieda Klose z Brzegu w latach 1666-1669 zbudowała barokowe organy. Jedna z głównych przeróbek instrumentu przeprowadzona została w latach 1776 – 1784 przez organmistrza Zeitziusa Ząbkowic i polegała na ozdobieniu instrumentu ruchomymi figurkami aniołków. Dzięki organmistrzowi Christianowi Gottiiebowi Schlagowi z Jawora organy świdnickie osiągnęły swą najdoskonalszą formę. W 1882 r. za jego sprawą instrument otrzymał tzw. “pneumatyczną trakturę” znacznie ułatwiającą grę.
Hala Chrztów – dobudowana już w roku 1661 za głównym ołtarzem. Jej głównym elementem jest chrzcielnica autorstwa Pankriatusa Wernera, pochodzącego z Jeleniej Góry.

Kościół Pokoju to światowy unikat

Kościół Pokoju w Świdnicy jest jednym z dwóch zabytków tego typu w całej Europie. Stanowi zatem unikat na skalę światową, co doceniło UNESCO, wpisując go w 2001 roku na listę Listę Światowego Dziedzictwa Zabytków Kultury. Takie wyróżnienie sprawiło, że polski rząd wyasygnował pieniądze na bieżące remonty. Dzięki temu możemy nadal podziwiać ten szczególny budynek. Otwarty jest dla zwiedzających w sezonie od od kwietnia do końca października. Szczegółowe informacje można odnaleźć na stronie Kościoła Pokoju – http://kosciolpokoju.pl/